مشتاق گل از سرزنش خار نترسد

شبي تنها نشستم در كناري به اتش رو نهادم چون نگاريسخن با دل مي گفتم به آتش ،سنگدل مي گفتم همي گفتم پريشاني برو دورشو تو سوزاني به ناگه،آتش زبان بگشود وگفتاي پريشان چه انگاري چه در كنج دلت داري بگو با من بگو ،چه پنداري چرا ازمن توبيزاري باري باري ،تو آتـش در دلت داري من آتش در برون دارم تو آتش زدرون داري بگو عارف پريشانتر تويي يا من نه رازي ، نه آغازي، به چه مي نازي عمري تلف كردي سر در ره اين بازي گفتم تو سوزاني نماد چشم شيطاني من از آبم من ازخاكم مي داني همان آبي همان خاكي كه آتش را خموش سازند ندارم با تومن رازي گفتا نه نادانم همي دانم زين رو دردلت آتش نهادم تا خموش هرگز نگردد با آبي يا خاكي گفتم مي داني در اين انديشه ام نمادي نيست تو شيطاني كه در كنج دل خسته تو پنهاني برو دور شو برو دورشو تو شيطاني، پريشاني عمري تلف كردم سر در ره حيراني با انديشه پاكاَن با اين دل تابان ،گويم به خود ،اي بنده نادان به كجا چنين شتابان ،به خدا يا سوي شيطان مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

ماه را رو سیـــــــــاه می یابــــم مهــــــر را دل فکـــار می بینــمدولـــت مرد و زن رود به فنـــــا حال مــــردم فکـــــار می بینــمجنگ و آشـــوب و فتنه ی بسیار نام او زشـت و خـوار*می بینـم…………………………………………………………………………………………….غم مخور زانکه من دراین تشویش خرمــــیّ وصــل یار می بینــمنایــب مهدی آشکـار شـود ســروری را ســـــوار می بینـم پیشــــــــــوای تمـــام دانــایـــی رهبــــــری با وقـــــار می بینممتصــف بر صفــات سلطانیســت لیـــک من درویــش وار می بینـمهمچــو مولا جلال الــدین مولا شمس تبریــــز وار می بـینـــمبندگــــــان جناب حضـــرت او* سر بســــر تاجــــدار می بینـمتا چهل سال ای برادر من دور آن شهریــــــار می بینــم* مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

             شبي تنها نشستم در كناري        به اتش رو نهادم چون نگاريسخن با دل مي گفتم به آتش ،سنگدل مي گفتم    همي گفتم پريشاني برو دورشو تو سوزاني            به ناگه،آتش زبان بگشود وگفتاي پريشان چه انگاري چه در كنج دلت داري            بگو با من بگو ،چه پنداري چرا ازمن توبيزاري         باري باري ،تو آتـش در دلت داري            من آتش در برون دارم تو آتش زدرون داري بگو عارف پريشانتر تويي يا من            نه رازي ، نه آغازي، به چه مي نازي               عمري تلف كردي سر در ره اين بازي            گفتم تو سوزاني نماد چشم شيطاني      من از آبم من ازخاكم مي داني            همان آبي همان خاكي كه آتش را                 خموش سازند ندارم با تومن رازي          گفتا نه نادانم  همي دانم     زين رو دردلت آتش نهادم   تا خموش هرگز نگردد با آبي يا خاكي          گفتم مي داني در اين انديشه ام مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

من خسته زمانم بشکسته در جهانم       تا کی رسد به آخر درد وغم نهانم     جانم به لب رسیده اشک از رخم چکیده         من با غم دل خود رنگ از رخم پریده  ای ماه وصل من تو گل بوته شب بو            من را نکن ف مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

مهر1371بوددانشجويان جديد الورود وارد دانشكده شدندكنار نرده هاي روبروي درب ورودي دانشكده نشسته بودم ندانسته حساسترين لحظه زندگيم از جلوي چشمانم گذشت اورا براي بار اول ديدم دختري چادري ،كمي درشت اندام ب مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

راه كساني كه مي دانند آنچه را كه بايد بدانند . وراه كساني كه نمي دانند آنچه را كه بايد ندانند يكسان است اين راه راه قيامت است . راهي كه نمي دانيم به كدامين ره است .رستگاري در انجام آنست  كه دل مي خواهد با اينكه همه مي دانيم اين راه است. راه درازي كه به زودي طي مي شود  وراه كوتاهي كه دور به نظر مي رسد. راه دل با توگفتن يا رب نيك است                     ورنه بي لطف تو  اين گذر گه باريك است دلم هر آينه مشتاق ديدار  است                     روز وصل يار ديرين  نزديك است    نروم راه دگر جز ره منزلگه خود                       رهي كه  بي نور رب محمد تاريك است  در دلم جز اين  سخني نيست                       فاش گويم كه خدايم لاشريك است به قرار يارم رسم آنروز خوبست                      وقت رفتن به خدا نزديك است                    مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

              شبي تنها نشستم در كناري                                      به اتش رو نهادم چون نگاري سخن با دل مي گفتم به آتش ،سنگدل مي گفتم    همي گفتم پريشاني برو دورشو تو سوزاني             به ناگه،آتش زبان بگشود وگفت                    اي پريشان چه انگاري چه در كنج دلت داري             بگو با من بگو ،چه پنداري چرا ازمن توبيزاري         باري باري ،تو آتـش در دلت داري             من آتش در برون دارم تو آتش زدرون داري            بگو عارف پريشانتر تويي يا من             نه رازي ، نه آغازي، به چه مي نازي               عمري تلف كردي سر در ره اين بازي             گفتم تو سوزاني نماد چشم شيطاني                من از آبم من ازخاكم مي داني             همان آبي همان خاكي كه آتش را                 خموش سازند ندارم با تومن رازي           گفتا نه نادانم  همي دانم     زين رو دردلت آتش نهادم    تا خموش هرگز نگردد با آبي يا خاكي           گفتم مي داني در اين انديشه ام نمادي نيست    تو شيطاني كه در كنج  دل خسته تو پنهاني             برو دور شو برو دورشو تو شيطاني، پريشاني     عمري تلف كردم سر در ره حيراني                       با انديشه پاكاَن با اين دل تابان                      ،گويم به خود ،اي بنده نادان ََ                                      به كجا چنين شتابان ،به خدا يا سوي شيطان مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

مشتاق گل از سرزنش خار نترسد                               حيران رخ يار ز اغيار نترسد عيار دلاور که کند ترک سر خويش                         از خنجر خون ريز و سر دار نترسد      آنکس که چو منصور زند لاف انا الحق                     ازطعنه نا محرم اسرار نترسد اي طالب گنج و گهر از مار مينديش                  گنج و گهر آن برد که از مار نترسد      گر بي بصري مي کند انکار من از عشق      سهل است و چه غم عاشق از اين کار نترسد  درعشق چو بيم سر و جانست وليکن            اي دلبر از اينها دل عيار نترسد انديشه ندارم ز رقيبان بد انديش                از خار جفا عاشق گلزار نترسد     در سايه فضل ايمن از ‌آن است نسيمي           کان شيردل از پنجه کفتار نترسد    مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

دنبال چه مي گردي اي رهگذر خاكي دنبال چه مي گردي در اين ساعت شادي             دنبال چه مي گردي در اين عالم خاكي دنبال چه مي گردي در كنج اين وادي                   دنبال چه مي گردي با اين دل نادي دنبال چه مي گردي در اين ملك و آبادي                دنبال چه مي گردي در اين همه شب گردي دنبال چه مي گردي در اين عالم واهي                  دنبال چه مي گردي با اين خرقه شاهي دنبال چه مي گردي در اين عالم فانی                   دنبال چه مي گردي در ملبس روحانی دنبال چه مي گردي با اين دل شاكي                    در كار خود بنگر اي رهگذر خاكي دنبال چه مي گردي اي آدم خاكي                       دنبال چه ميگردي با مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب

((بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را)) اتفاقاتي برايم  در طول زندگي افتاد كه خدا را احساس كردم  احساسي كه از آن به رضايت  وعتاب خدا به خود تلقي نمودم.دوستان  بدانيد كه همه چيز را خدا مي داند وما مي خواهيم آنچه را كه خود مي خواهيم.اين داستان ها واقعي است وهدف من ريا كاري نيست هر كس اورا بطلبد جواب مي دهد. (۱)اواخر سربازي بودم وتازه نامزد نموده بودم. احساس نداري در خود داشتم  وخيلي نااميد بودم شب خوابم نبرد گفتم خدايا گفتي ازدواج كنيد واز فقر نترسيد الان خدايا آبرويم را جلوي همسرم نبر كه بگويد چه آدمي است كه چيزي ندارد  بغض عجيبي داشتم  در همين فكرها بودم كه صبر آمد وخوابيدم فردا صبح روزنامه خريدم مشتاق گل از سرزنش خار نترسد...ادامه مطلب